„Słonie nie próbują stać się żyrafami ani jaskółkami, rzodkiewka nie próbuje stać się czerwonym burakiem ale my próbujemy stać się tym, czym nie jesteśmy.
Dusimy się w ideałach, które są nieosiągalne albo za osiągnięcie których płacimy wysoką cenę.
Chodzimy na czubkach palców aby nikogo nie nadepnąć i stajemy się źli na nasze palce, kiedy zaczynają nas boleć.”
Bruno Paul de Roeck

W dzisiejszych czasch człowiek coraz mocniej konfrontuje się z wymogami środowiska, otoczenia i sytuacją społeczno-ekonomiczną. Ma to duży wpływ na jego życiową postawę.
W zależności od indywidualnych predyspozycji i struktury jest ta postawa dla nas zadawalająca lub nie. Żadna z nich nie jest ostateczną.
Życie, to proces, który można porównać z płynącą rzeką, zmianami pór roku i ciągłą odnową. Transformacji podlegamy wszyscy przez całe życie.
Brak lub niedosyt ryzyka, odpowiedzialności lub miłości jest powodem wycofywania się z kontaktów i procesów z innymi jak i ze sobą samym.

Osoby korzystające z mojej praktyki wypracowują sobie kompetencje społeczne, osobiste, komunikatywne. Wnoszą one duży wkład
w rozwiązywaniu konfliktów, w budowie związków, wzmacniają samozaufanie oraz podwyższają samoocenę.
Terapia Gestalt należy obok psychoanalizy, terapii rozmowy, czy terapii postępowania do najbardziej rozpowszechnionej metodyki terapeutycznej. Terapię tę, w latach 50 ubiegłego wieku rozwinął i wprowadził Fritz Perls.
Samo słowo Gestalt – oznacza formę, postać. Podstawą tej metody terapii jest pomoc człowiekowi, aby odkrył siebie i żył w zgodzie z własną naturą. Metoda szanuje indywidualność i wyjątkowość każdego z ludzi. Każdy bowiem z nas, ma prawo do własnego widzenia świata i przeżywania swego życia i otaczających go sytuacji.

Terapia Gestalt pomaga uświadomić konsekwencje postępowania człowieka w stosunku tak do siebie jak i do innych.
W wyniku terapii nabieramy wiedzy i przekonania, że sami ponosimy odpowiedzialność za swoje postępowanie i życie. Metoda ta zakłada, że zachowaniem człowieka – zarządza proces samoregulacji. Jeśli proces ten zostaje zaburzony, gdy organizm znajduje się w stanie braku równowagi (ja – reszta świata) wtedy rozwijają się krok po kroku problemy psychiczne.
Dwa podstawowe sposoby funkcjonowania człowieka, to: kontakt
i wycofanie. Żaden człowiek nie jest samowystarczalny.

Mówiąc o pełnym zdrowiu nie możemy brać pod uwagę tylko ciała lecz ciało i duszę.